หลังจากที่ปีนบันไดสูงเสียดเขาขึ้นมาถึงด้านบนได้ ก็จะได้พบกับรางวัลอย่างแรก ในฐานะที่มีความพยายามปีนบันไดขึ้นมาได้สำเร็จ นั่นก็คือดอกไม้ โดยเฉพาะกล้วยไม้หลากหลายพันธุ์ ที่แข่งขันกันออกดอกอวดโฉมให้แก่ผู้มาเยือนได้ชม
รอไม่นานก็ได้อาหารที่สั่ง เจ้าของร้านจะบอกว่าอาหารได้แล้ว แล้วเราก็ต้องไปยกมาเอง พร้อมกับจ่ายเงินให้เรียบร้อยก่อน แล้วจึงยกมาที่โต๊ะ
นี่ไงครับ น่ากินมั้ย ขาหมูจะเสิร์ฟมาพร้อมกับผักนานาชนิด และผักดอง ส่วนจานของเราพิเศษ คือมีมะเขือเทศที่เก็บสดๆจากไร่ด้วย ขอบอกว่าอร่อยเกินบรรยาย เพราะพี่เค้าเดินลงไปเก็บมาจากต้น แล้วก้เอามาหั่นใส่จานให้เราตอนนั้นเลย
นี่ซูมชัดๆอีกรูป จะเห็นว่าหมูเนื้อเยอะมากเลย ไม่มีมันเลยนะขอบอก อร่อยจริงๆ เผลอแว๊บเดียว มันก็เหลือแต่กระดูกตรงกลาง ยังไม่ทันรู้สึกอะไรเลยอ่ะ แบบว่าปกติแบบนี้ที่บ้านเรียกว่า ออเดิร์ฟ เลยสั่งไส้กรอกมาอีก 1 จาน
หลังจากได้ไส้กรอกชิ้นเบ้อเริ่มเข้าไปจึงค่อยรู้สึกว่าอิ่ม (ไม่อิ่มก็คงไม่ได้กลับบ้าน เพราะคงต้องนอนกลิ้งอยู่แถวนั้นแน่ๆ)
นี่คือรูปเคาน์เตอร์ที่พี่เจ้าของร้านเค้าใช้ย่างอาหาร แล้วก็จัดลงจานเสิร์ฟ นั่นไงคุณลูกค้าที่กำลังจะจ่ายตังค์แล้วก็ยกอาหารมาเสิร์ฟให้ตัวเอง เราว่าก็ดีนะ ทำให้รู้สึกเหมือนอยู่บ้านดี (ถ้าไม่ต้องจ่ายตังค์ จะเหมือนมากกว่านี้ อิอิ) แถมพี่เค้าก็พูดคุยกับลูกค้าอย่างเป็นกันเอง ไม่เคยไปร้านอาหารที่ไหน ที่ทำให้รู้สึกอย่างนี้มาก่อน เชื่อมั้ยว่าพอลูกค้านั่งโต๊ะเต็ม พี่เค้าจะลงไปปิดประตูด้านล่าง ไม่รับแขกเพิ่มด้วย สุดยอดจริงๆ ต่างกับหลายๆร้านที่หวังจะเอาลูกค้าจำนวนมากๆ โดยไม่คำนึงถึงเรื่องอื่นเลย นอกจากเงิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น